"Une étoile pourpre" Jean-Joseph Rabearivelo
Kintana jaky iray
mandroso eo anatin’ ny halalin’ ny lanitra –
voninkazo ra inona, mivelatra eo amin’ ny tanin’ ahitry ny alina ?
mandroso, mandroso,
dia toa zary papango alefan’ankizy matory.
Toa sady manatona no manalavitra,
very loko hoatry ny voninkazo hilofika,
tonga zavona, tonga fotsy, mihakely :
tsy inona intsony fa lohan-diamondra,
manatriatra ny fitaratra mangan’ ny tendron’ ny hany
izay ahitana sahady ny fanodoka
be voninahitry ny maraina tonga taona.
Une étoile pourpre
évolue dans la profondeur du ciel –
quelle fleur de sang éclose en la prairie de la nuit ?
évolue, évolue’
puis devient comme un cerf-volant lâché par un enfant endormi.
Paraît s’approcher et s’éloigner à la fois,
perd sa couleur comme une fleur près de tomber,
devient nuage, devient blanc, se réduit :
n’est plus qu’une pointe de diamant
striant le miroir bleu du zénith
où l’on voit déjà le leurre glorieux du matin nubile.
Jean-Joseph Rabearivelo
Traduit de La Nuit
Nadika tamin’Ny Alina